Sommige van mijn studenten hebben meer zelfvertrouwen gekregen. Deelname aan de eerste twee workshops heeft hen de moed gegeven om zich aan te melden voor de workshops “Onderhandelingsleiders”. Ze zijn erg trots op het volgen van de workshops en voelen zich minder verlegen om Engels te spreken in de klas.

Een essentieel aspect van dit project is dat het barrières doorbreekt: sociale barrières, culturele barrières, taalbarrières en stereotypen. Door scholen vanwege hun verschillen aan elkaar te koppelen, ervaren leerlingen echte communicatie en ontdekken ze wat ze kunnen bereiken als ze samen met anderen aan een oplossing werken. Ze leren in verschillende groepen te werken om – samen – een doel te bereiken. Dit verruimt hun blik en maakt hen verantwoordelijker.

De leerlingen leren op een creatieve manier te onderhandelen, wat nuttig is op school, maar ook thuis. Ze concentreren zich op de activiteiten, en ondertussen verbetert ook hun Engels. Ze zijn minder bang om Engels (of een andere taal in het algemeen) te spreken met hun medeleerlingen.

Moet deze leerervaring worden uitgebreid tot alle studenten? Ik zou zeker zeggen “Ja!
En, ik durf zelfs te zeggen dat deze aanpak zoveel mogelijk geïntegreerd moet worden
in het leerplan en in onze schoolcultuur.

Ik heb gemerkt dat de studenten die aan het project hebben deelgenomen minder stress ervaren wanneer zij zich moeten uitdrukken. Bovendien zijn ze meer bereid om tot een overeenkomst te komen. Het gaat er niet meer alleen om hun zin te krijgen. Ze begrijpen dat onderhandelen draait om een win-win oplossing.